Gdy brakuje piekarnika: sernik gotowany.

To się powtarza. Zapraszam gości, planuję menu i... okazuje się, że przydałby mi się drugi piekarnik. Pieczywo, tarty, ciasta. Widać je lubię. Robić i jeść.

Albo wyjeżdżam na wakacje i mam kuchenkę, ale nie mam piekarnika. Wiem, można nie jeść albo kupić jakieś ciasto. Tylko, że... rzadko takie kupne nam smakują. Widać jesteśmy rozpieszczeni. 

Zrobiłam ten sernik pierwszy raz i to był strzał w dziesiątkę. Wyszedł taki, jaki powinien być. No i wcale nie potrzebuję piekarnika, by go zrobić :).

Sernik gotowany

składniki na tortownicę o średnicy 27-28 cm:

• spód:
• 300 g ciastek typu digestive
• 150 g miękkiego masła
• sernik:
• 900 - 1000 g tłustego białego sera trzykrotnie mielonego
• 5 jajek (najlepiej z wolnego wybiegu)
• 3/4 szklanki cukru
• 1 kostka (200 g) masła
• 1 łyżka pasty waniliowej lub ekstraktu waniliowego
• 2 łyżki budyniu waniliowego

Ciastka rozdrobnić (w malakserze albo wałkiem). Dokładnie wymieszać z masłem. Tortownicę wyłożyć folią aluminiową. Masą maślano-herbatnikową wyłożyć spód, lekko ugnieść i wyrównać. Wstawić do lodówki.
Do garnka (najlepiej z grubym dnem) włożyć masło, ser, jajka, cukier i pastę lub ekstrakt waniliowy. Podgrzewać mieszając (robiłam to najpierw łyżką, potem trzepaczką rózgową) prawie do zagotowania (pierwszy nieśmiały bulb - początek bulgotania uznałam za oznakę, że to już). Zdjąć na moment z ognia. Rozmieszać budyń w małej ilości zimnej wody. Wlać do masy serowej, postawić na ogniu i dobrze wymieszać. Wylać na schłodzony spód. Odstawić do ostygnięcia. 

 

Jedliśmy ten sernik sam, posypany startą czekoladą, z wiśniami w rumie, z konfiturą z gorzkich pomarańczy. Wszystkie wersje były dobre.

Inspiracją był przepis na gotowany sernik zamieszczony przez Tobatkę na Cincin.