Bakłażany po chińsku

Moja najstarsza córka nie lubi bakłażanów. Podobno ;). Na szczęście, gdy pierwszy raz próbowała przyrządzonych w ten sposób, to myślała, że to co innego. Już nawet nie pamiętam co. Jak spróbowała, to przepadło. Smakują jej! Inna sprawa, że w smaku nie przypominają typowych dań przyrządzanych z bakłażanów. To kolejny przepis z książki Gabrielle Keng-Peralta pojawiający się na blogu. Jeden z pierwszych, który mnie zainteresował przy przeglądaniu "Magicznych pałeczek chińskiej damy" i który wypróbowałam. Było warto. Wszedł do stałego repertuaru mojej kuchni ;). 

Jemy te bakłażany jako dodatek warzywny do innych dań. Pasują mi na przykład do kotletów schabowych. Czemu nie? 

Gdy robiłam zdjęcia wyjadałam je po prostu same. Naprawdę je lubię i nie mogłam się opanować. 

Pasują również do typowo chińskiego posiłku. Gabrielle Keng-Peralta pisze, że aby zrobić przyjęcie w stylu chińskim, trzeba przygotować tyle dań ilu będzie uczestników plus jeszcze jedno. Zimnych, ciepłych, warzywnych, rybnych, mięsnych - nawet nie muszą koniecznie do siebie pasować. Ustawić je na środku stołu, a każdemu podać miseczkę gorącego ryżu i pałeczki. I to wszystko. Biesiadnicy sami mają wybierać na co mają ochotę i nakładać sobie do swojej miseczki. Może się też zdarzyć, że kąsek uznany za wyjątkowo smakowity dostaną od sąsiada przy stole. Podobają mi się te zasady, ale raczej nie nadają się na liczne przyjęcia. Tak podobno wyglądają też typowe, codzienne, domowe, chińskie posiłki. Może tylko zasada związana z ilością potraw nie jest zachowywana ;).

Bakłażany po chińsku

składniki:

• 2-3 bakłażany (zależy od wielkości ok. 900 g) 
• 1 spora cebula (ok. 200 g)
• 3 ząbki czosnku
• ostra papryczka (niekoniecznie, ilość zależy od upodobań do ostrości)
• 3 łyżki oleju (lub jeszcze trochę)
• 1/2 łyżeczki soli
• 1/4 łyżeczki pieprzu (najlepiej świeżo zmielonego)
• 3 łyżki cukru pudru
• 1 szklanka (250 ml) wody
• 3 łyżki (45 ml) octu ryżowego lub z białego wina (6 %)
• 3 łyżki (45 ml) jasnego sosu sojowego

Ostrą papryczkę (jeśli jej chcemy użyć, potrawa jest dobra i bez niej i z nią) pozbawić pestek i pokroić w drobną kostkę lub cienkie kółeczka. Lepiej to robić w rękawiczkach jednorazowych, bo potem trudno jej ostrość zmyć z palców. Cebulę i czosnek drobno posiekać. Bakłażany obrać w paski i pokroić w kostkę (na jeden kęs: u mnie o krawędzi mniej więcej 1,5-2 cm).
W szerokim garnku rozgrzać olej. Na dużym ogniu lekko zeszklić cebulę i czosnek. Dorzucić papryczkę  i bakłażany. Posolić i popieprzyć. Chwilę (1-2 s) smażyć mieszając. Jeśli bakłażany zaczynają przystawać do dna, można dolać oleju. Posypać cukrem pudrem. Mieszać, aż się rozpuści. Wlać wodę, ocet i sos sojowy. Zamieszać, poczekać aż się zagotuje. Przykryć i zmniejszyć ogień. Dusić ok. 10 minut. Trzeba uważać, bakłażany powinny zachować jędrność - lepiej ich nie rozgotować. Od razu podawać.

Autorka używa oleju sojowego. Ja preferuję rzepakowy. Generalnie ważne jest by się nie przypalał. Na oliwie z oliwek też wychodzą dobre. No tak, ale czy bakłażany rosną w Chinach?