Lubicie zbierać grzyby? Ja mam uczucia ambiwalentne. Grzyby się przede mną z lekka chowają, co mnie denerwuje. Chciałabym mieć pełen kosz, a tu ledwie na dnie coś leży. To stanowczo nie w moim guście.
Do zbieractwa mnie jednak ciągnie. Wybieram się od czasu do czasu na te grzyby mimo, że nie liczę na wielki sukces. Z drugiej strony lubię też zbierać dzikie rośliny. Uwielbiam znajdywać w lesie czarne jagody i borówki (trzeba je niestety umyć przed jedzeniem, bo można się zarazić bąblowicą). Dzikie, leśne maliny smakują niezrównanie. Po jagody jałowca biegnę do lasu zamiast do sklepu. Zbieram młodą pokrzywę (wprawdzie rośnie u mnie w ogródku, też w doniczkach, ale sama się wysiewa). Uwielbiam rzeczną miętę znajdywaną w wakacje. Na polu namiotowym przygotowując sałatkę szukam macierzanki. No i korci mnie własnoręczne zrobienie kawy z żołędzi i znalezienie jakiegoś czystego miejsca, gdzie rośnie jarzębina.
Mogłabym jeszcze długo: mlecz, dzika róża, głóg, czarny bez, lipa, słonecznik bulwiasty. A z tyłu głowy kołacze się myśl, że tylu jeszcze nie znam, nie spróbowałam.
Nie łapię się na typowe książki kucharskie pisane przez celebrytów. Ta taka nie jest. Prędzej to zielniki, przewodnik. Wiele roślin jadalnych opisanych jak wyglądają, jak się ich używa, których części, kto je jada/jadał, z jaką rośliną można pomylić i czy jest to niebezpieczne. Mnóstwo ładnych fotografii (zdjęcia potraw robiła Klaudyna Hebda z Ziołowego Zakątka) i rycin. Trochę przepisów. Ciekawostki. Parę felietonów. Kupiłam. Przeglądam, czytam, zamierzam zabrać na wakacje i eksperymentować. Podoba mi się :).
"Dzika kuchnia" Łukasza Łuczaja.
"Dziką kuchnię" możecie wygrać u Klaudyny w Ziołowym Zakątku. Albo kupić. Może skusicie się też na "Podręcznik robakożercy", z którego dowiecie się, że wszy są nawet smaczne i... ? Moja córka każe mi zamilknąć, jak zaczynam opowiadać, co w nim przeczytałam. Ciekawe dlaczego?
