Makaron na lato

 

Z oliwą ekstra vergine można...

Konkurs. Kiedyś wreszcie coś chciałabym wygrać. Ot, takie dziecięce podejście do życia ;). Pierwsza myśl - postarać się. Wymyślić coś fajnego, zaskakującego. Takiego, żeby kapcie spadły z wrażenia, a marzenie o smaku pozostało.

No tak, ale obiecałam sobie, że zwolnię tempo. Poza tym oliwa extra vergine nijak nie pasuje mi do skomplikowanych potraw.

Dla mnie powinna być pyszna sama w sobie. Najprościej jak można. Kawałek grzanki polany oliwą - pychota. Ładować ją do środka potrawy, gdzie ginie jej smak - zbrodnia. Lubię ją jeść w czymś, w czym jest uwypuklony, gdzie jest równorzędnym, trudnym do pominięcia partnerem.
 

 

Lubię oliwy łagodne, niemocno kwasowe. Konkursy mają na celu rozreklamowanie marki. Nie łudzę się, że służą zadowoleniu blogerów. A niech tam. Po oliwy Monini sięgałam już wcześniej. Nawet podoba mi się, że wężowi w kieszeni powiem: "Mój kochany, trzeba. Wiesz konkurs. Dlatego kupię taką bardziej wyrafinowaną. Muszę ją wypróbować". Może da się oszukać i nie pozna, że ja tak z ciekawości, że dawno mnie kusiła Gran Fruttato i skorzystałam z pretekstu, żeby ją spróbować :D.

Makaron na lato

składniki dla 4-6 osób:

• 500 g spaghetti
• 3 pomidory (ok. 400 - 500 g)
• pęczek tymianku (ok. 3-4 łyżki listków)
• 2 ząbki czosnku
• spora garść oliwek (niekoniecznie, ale sporo dodają)
• parmezan (ok. 150 g)
• 5-6 łyżek oliwy extra vergine (użyłam Gran Fruttato firmy Monini)

Ząbki czosnku obrać. Jeden przekroić na pół i wysmarować nim miskę. Potem oba drobno posiekać. Oberwać listki tymianku. Pomidory umyć, pokroić na kawałki (takie na ząb). Zetrzeć parmezan. Oliwki przekroić na pół. 

Odłożyć trochę parmezanu i listków tymianku do dekoracji. 

Do miski wlać oliwę, wsypać czosnek, pomidory, tymianek i parmezan.

Spaghetti ugotować al dente. Gorące wrzucić do miski, dobrze wymieszać. Na wierzchu posypać zostawionym parmezanem i listkami tymianku. 

Podając ten makaron stawiam zawsze na stół oliwę, parmezan i tarkę. Jak komuś mało, to swoją porcję może ubogacić.    

Latem, gdy jest gorąco i gotować się nie chce, ten makaron jest rewelacyjny. Właściwie pojawia się u nas sezonowo. I mimo, że przecież można go robić też jesienią, gdy pomidory nabierają smaku i kuszą swoim zapachem, kojarzy mi się tylko z gorącą porą roku. Uwielbiam go ;).

 Nie wiem, jak ma się wąż. Staram się z nim nie rozmawiać na drażliwe tematy. Na Gran Fruttato się nie zawiodłam. Wręcz przeciwnie. Mam nadzieję, że zagości u nas na stałe. 

Lubię tymianek i jego siostrę macierzankę. Koniecznie świeży, najlepiej dopiero co zerwany. Dodaję go do tego makaronu sporo, żeby czuć było jego smak i zapach. Jeśli go nie macie, można go zastąpić bazylią.